In en rond een prachtig huis in Bourgondië was ik in september 2018 samen met tien collega-schilders te gast om er gezellig te verblijven en te werken.
 
Tien collega`s , sommigen zie je de hele dag niet , anderen kozen er voor om in de grote tuin te blijven.
 
Op een dag zaten René Jansen en ik tamelijk dicht bij elkaar naast de erfscheiding met de buurman.
 
René schilderde en ik tekende.
 
Heel prettig , je kijkt min of meer naar hetzelfde en je bespreekt elkaars werk.
 
Ik heb vaak de neiging om een tekening helemaal te “vullen” , maar wist in dit geval niet echt wat te doen met de onderkant van de tekening. Ik had aanvankelijk het vage plan om het geheel vol te tekenen als grasveld , maar René opperde de mogelijkheid het onderste gedeelte ècht leeg te laten zodat er een mooi contrast zou ontstaan tussen leeg en vol. Een strak plan en aldus uitgevoerd. Een gouden tip.
 


Voordat ik deze tekening maakte zat ik op het heuveltje waar het huis van de buurman op staat.
 
Op mijn tekening zou dat ergens rechts zijn.
 
Om af en toe de rug te rechten en de benen te strekken liep ik naar beneden om bij René te kijken en jawel........ daar zat ik op zijn schilderij , heel goed mijn houding getroffen. “Had ik maar”,zei René , wijzend op de afscheiding tussen het omhoog lopende grasveld en de donkerder achtergrond.
 
“Had ik die maar hoger in het vlak gezet , zodat het omhoog gaan sterker verbeeld werd.” Heeft hij ter plekke gedaan en thuis gekomen nog een stukje van de bovenkant afgezaagd.
Sinds enige tijd hangt hij bij mij thuis , en ik kijk er met veel plezier naar.