Sara van Epenhuysen

Sara van Epenhuysen (1946) schildert onderwerpen uit haar directe leefomgeving. Lichtval en schaduwwerking spelen een belangrijke rol. De aanleiding voor een schilderij is vaak iets waar toevallig haar oog op valt, zoals de patronen die ontstaan als licht door een raam op het randje van een stoel valt. Al schetsend en schilderend wordt het tafereel zo steeds meer een samenspel van vormen en kleuren en minder een belicht voorwerp in een ruimte.

Voorwerpen worden weliswaar herkenbaar in beeld gebracht maar zij vormen niet het onderwerp van de schilderijen, zij zijn alleen 'lichtvangers'. Met behulp van beeldafsnijdingen wordt de aandacht zoveel mogelijk verlegd van voorwerpen naar het samenspel van vormen. Om dat samenspel ook echt tot onderwerp van haar schilderij te maken zet ze, al werkend, het schilderij regelmatig een tijdje ondersteboven. Op die manier worden de voorwerpen minder belangrijk en vallen contrasten en ritmes meer op zodat ze die kan versterken en uitwerken. De beelden die langs deze weg ontstaan roepen voor haar weer nieuwe associaties op die ze gebruikt bij de uiteindelijke afwerking van het schilderij. De gebruikte materialen zijn voornamelijk olieverf, eitempera en potlood.

Sara van Epenhuysen volgde haar opleiding aan de Klassieke Academie voor schilderkunst te Groningen.