EN TOEN WAS ER LICHT!
ONTDEK SIMEON NIJENHUIS
Voor Simeon Nijenhuis (1969) is het transformeren van de werkelijkheid, waardoor een metafoor ontstaat, de belangrijkste functie van de beeldende kunst. Simeon is dan ook iemand die schildert 'vanuit zijn gevoel'. Zijn innerlijke drang is om onderwerpen die hem fascineren zo levendig mogelijk weer te geven. Vaak vormen boeiende kleurschakeringen, stofuitdrukkingen of bijzondere lichtvallen op een voorwerp, de aanleiding voor het maken van een schilderij. Spontaan en intuïtief gaat hij vervolgens aan de slag om deze sfeer vast te leggen. Hierbij stoeit hij, met een indrukwekkende veelheid aan penseelstreken, subtiele kleurschakeringen en structuren in de verf. Net zolang totdat de juiste dynamiek versus harmonie is gevonden en de optimale zeggingskracht is bereikt.
Een schilderij moet voor Simeon Nijenhuis een ervaring zijn, het moet 'leven' en je zintuigen beroeren. Als je naar een schilderij van kastanjes kijkt, moet je de herfst kunnen ruiken. Om aan zijn eigen maatstaven te kunnen voldoen, moet Simeon Nijenhuis er dus zelf flink aan geloven. Vele studies gaan aan een nieuw onderwerp vooraf en steeds weer onderzoekt hij nieuwe mogelijkheden. Het gaat hem er namelijk niet alleen om de techniek onder de knie te krijgen, maar ook om een eigen visie te ontwikkelen. En het mag gezegd worden dat Simeon Nijenhuis daar méér dan in is geslaagd. Zijn schilderijen zijn overtuigend, eigentijd en héél eigen. En mijn zintuigen vragen in ieder geval om meer.
Simeon Nijenhuis volgde zijn opleiding aan de academie Minerva Groningen.