Herman van Hoogdalem is Groningse aquarellist en kunstschilder, waarvan de werken tot het noordelijke realisme worden gerekend. Hij is beroemd geworden vanwege zijn zonovergoten interieurs, portretten en stranden, waarbij het licht als centraal thema fungeert. Zijn werken zijn tentoongesteld in diverse galerieën in binnen- en buitenland. Van 19 mei tot en met 26 juni zet galerie Wildevuur de schijnwerpers op deze noordelijke meester van het licht, tijdens de tentoonstelling ‘Grenzeloze ruimte’. 

Noorderlicht
Van Hoogdalem volgde zijn opleiding aan de Academie Minerva te Groningen, waar hij afstudeerde in de richting vrije schilderkunst, en waar hij vanaf 1989 zelf als docent werkt. Als schilder maakt hij deel uit van de Noordelijke Realisten. In het begin van de 21e eeuw wenden zich steeds meer Nederlandse kunstenaars tot het realisme, als antwoord op de overheersende abstracte stijl aan de Rijksacademie. Deze stijlstroming verplaatste zich na 1980 naar het noordoosten van Nederland, waar figuratieve kunstenaars letterlijk de ruimte opzochten en vonden. Binnen het Noordelijk Realisme speelt de waarneming een overheersende rol. Het resultaat zijn natuurgetrouwe portretten, stillevens of landschappen. 

In zijn aquarellen schildert van Hoogdalem voornamelijk strandgezichten en interieurs. De transparante kwaliteit van aquarelverf stelt hem in staat, om op uiteenlopende manieren met licht en donker te spelen. Ditzelfde licht- en donkerspel komt terug in zijn schilderijen. De caleidoscoop van lichtinval, zowel binnen als buiten in de vrije natuur, is voor Herman van Hoogdalem een ware fascinatie. In zijn meest recent werken is de ruimte niet langer verlaten, maar doet "de vrouw" haar intrede als levend object in zijn interieurs.


Portret van Vlieland
In 2009 initieerde Herman Hoogdalem in samenwerking met Gijs Wanders het project ‘Gezichten van Dementie’. Dit project omvatte een serie grote portretten van dementerenden met bijbehorende korte documentaires, waarin de familie vertelt over de invloed van dementie op hun leven en dat van de betroffene. Dit indringende portret van het vervagen van de menselijke geest, heeft geleid tot meerde exposities in musea door heel Nederland en Duitsland.

Door het project ‘Gezichten van dementie’ kwam het besef, dat met het wegvallen van de ouderen ook een gedeelte van ons collectieve geheugen wegvalt. Dit gegeven motiveerde Elsje de Ruijter, beheerder en conservator van Museum Tromp’s Huys in Oost-Vlieland, om het project ‘Portret van Vlieland’ op te zetten. Ze vroeg Herman van Hoogdalem, die jarenlang op Vlieland geschilderd heeft, om portretten te maken van een 20-tal oudere Vlielanders, die nog over een heldere geest beschikken. Als aanvulling op de portretten wordt de orale geschiedenis van Vlieland door middel van korte films en interviews met de geschilderde zeventigplusser vastgelegd. Het doel van het project is de collectieve herinneringen aan de tijd van weleer op het Waddeneiland vast te leggen, voordat deze voor altijd verloren gaan. Museum Tromp’s Huys zal de tentoonstelling dit jaar gaan presenteren. 

Meer over Herman van Hoogdalem en zijn Portret van Vlieland is te vinden onder: Portet van Vlieland